Rutinleşen Askerlik

Sabah 6 da kalkmamızla birlikte gece nöbeti de dahil bir gün içinde neler yapacağımız, nelerle karşılaşacağımızı iyice öğrenmiş durumdayız. Haftanın hangi günü hangi olayların olabileceği, hangi gün yemek menüsünde ne olabileceği, nöbetçi amirlerin kimler olduğu, yada hangi amirin nöbetinde nasıl davranılacağı, hangi durumlarda ceza alabileceğimiz, kaderdaş tertiplerimizin karakterleri vb. Artık herşey bilgi dağarcığımız içerisinde. Acemilik günlerimiz bitti, artık tam anlamıyla ustalık yaşıyoruz.
Bir sonraki adımın ne olabileceği, ne ile karşılaşacağını bildiğin durumlarda heyecan kalmıyor. Bilinmeyenler insanda umut ve heyecanı tetikliyor. Burada ise umut ve heyecanı sadece 56 gün sonrasına saklayabiliyoruz. Kendimce ufak hedef ve heyecanlar oluşturmaya çalışıyorum. Mesela dün fiilen 100. askerlik günümdü, 1 haftadır onu bekliyordum. Yarın Recep ayına gireceğiz. Gelecek hafta Ağustos'a giriş hedefi ile geçecek. Sonra Berat Kandili, Ramazan, Eylül, Kadir gibi 10 15 günü geçmeyecek hedefcikler ile uzun görünen tüneli aşamalandırıyorum.
Uzun süredir araç görevleri vs nedenler ile kutsal görev mıntıkalara katılamıyordum. Bu aralar rutinliği bozmak adına canı gönülden bu görevlere ilhak oluyorum.
Önümüzdeki haftadan itibaren 88/2 tertip uzun dönem erler tezkere almaya başlıyacaklar. Onların gidişleri bizim önümüzü açıyor. Sona kalanlar bizimle birlikte çıkacaklarmış. İşte basit konuların gündemimizi işgal ettiği bir süreç...
Hayat dışarda olanca şiddeti ve güzelliği ile akıyor. Molam bittiğinde ben de o akışa kendimi bırakacağım. Şimdilik esarete devam...