Bugün vatani görevimdeki 100. fiili günüm. Tam yüz gündür asker ocağında uyanıyorum yeni doğan güne. Tam 100 gündür ben de şafak sayıyorum hasretle geride bıraktıklarıma kavuşmak için. Tam 100 gündür sabır ile imtihanı yaşıyorum, nefsimin sivri uçlarının adeta bir zımpara ile törpülenişini yaşıyorum.
Eşimden, hayatımın anlamından,
Oğlumdan, yuvamızın taze fidanından,
Annemden, ilk göz ağrım diye seven,
Babamdan, hayatımın her anında şemsiyem olan,
Kardeşlerimden, kaderdaşlarımdan,
Ve diğer tüm akrabalarım, dostlarım, sevenlerimden ayrı...
Hepsine 100 gündür hasret kalmışım.
Tesellim de var kalan günler her 24 saatte 1 azalıyor. Bugün 57 sayıyoruz. Askerliğin 2/3'ü geride kaldı. Sabır ve azim ile sağ salim bir şekilde bitireceğiz bu günleri de.
Ama birşeyler kaybederek değil, elimdeki güzellikleri koruduğum gibi, yeni güzellikleri de hayatıma katarak ayrılacağım buralardan. Ben olarak geldiğim ocaktan yine ben olarak döneceğim. Buna olan inancım beni 100 gündür ayakta tutuyor. Kalan 57 güne yetecek gücüm inancım, tesellim de Rabbimin izni ile mevcut inş.
Artık rüyalarımda görmeye başladığım vuslat günlerim yavaş yavaş geliyor. Sabırla meyvaları olgunlaştıracağız. Sabır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder