Rüya Bitti Kabuslar Devam Ediyor

Hafta sonu rüya gibiydi, geldi gitti.
Geldikleri gibi gittiler...

2 gün boyunca özlem duyduklarım ile kısa süreli hasret giderme şansını elde ettim. Geçmeyen saatler, akmayan dakikalar hafta sonu öyle çabuk geçiyor ki insan algılayamıyor. Hasret yangınlarımın heryanımı sardığı son günlerde bu görüşmeler, ziyaretler bir nebze de olsa iyi geldi. Son 1 aya girerken aldığım bu enerji takviyesi çok iyi oldu. Her ne kadar ayrılık acısını bir kez daha tatmak zorunda kalmış olsamda...

Buluşma heyecanı ile geçen bir haftanın ardından, ayrılık hüznü ile geçecek bir hafta başladı. Bu ayrılığın diğerlerinden farkı ise son olduğunu hissedebilmemiz. İnşallah bu sefer buluşma yerimize ben gideceğim. Hem de geri dönmemek üzere.

Babam sağolsun. Bir kere daha getirdi eşimi oğlumu,anamı, kardeşimi... Sırf gönlüm olsun diye...Hakkını nasıl öderim ben babacığım...

Bugün 329.KD ler yerlerini öğrendiler. Şimdi bacaları ateşe sarılacak olanlar Onlar. Biz ise Onların biran önce usta olmalarını bekliyor olacağız. Son 37 güne girerken kalbim acılar içinde kalmaya devam etse de beynimim emirleri ile umudumu yitirmeyeceğim... Ve bu şehirde bir daha böyle yalnız kalmayacağım...