Şafak gündemi

Eveeet Şafak 19 dedi. Rakamlar küçüldükçe küçülüyor, günler bitip gidiyor. Askerlik bitti bitiyor.
Bu hafta da çok da zorlanmadan geçti gidiyor. Vuslata, özgürlüğe her geçen gün daha da yaklaşıyoruz. Geçmez derken, bitmez derken giden günler. 138 günü ardımızda bırakmışız bile.

Dün akşam yine bir ilk yaşadım askerlik hayatımda. Akşam ictimasında bir grup yemekhaneye seçildik. Ve sanırım ilk ve son defa yemekhanede fasülye ayıklama seramonisine iştirak ettim. Yaklaşık 70 kilo, 3 çuval fasülyeyi -ki bu 600 erin öğlen menüsü- 20 kişi 40 dakikada falan ayıkladık. Geldiğimden beri yemekhanede bulunmamaya azami özen göstermiştim. Nedeni ise görebileceğim olumsuz bir görüntünün iştahıma verebileceği zararlar ve bir asker hayatı boyunca bisküviye mahkum olabilme korkusu idi. Ancak dün gördüm ki sistem oldukça temiz işliyor. Yeni nesil mutfak gereçleri gayet kullanışlı ve temiz.

2 gün önce babamı da ikna ettim. Kardeşim Sami ayın 12sinde okul kaydı için İstanbul'a geliyormuş. Bir aksilik olmaz ise gelirken bizim arabayı da getirecek. Böylece 17 Eylül sabahı nizamiyeden çıkar çıkmaz ver elini Konyam diyebileceğim. Bu da ne güzel bir lütuf. Hedefim ise iftar öncesinde sevdiklerime, sonrasında ise Kapu camiindeki hatime yetişebilmek. İnşallah niyet hayır, akıbet hayır olur.

Bugün çarşı günlerini öğreneceğiz gene. Tahminime göre yarın dışarda olacağım. Ramazan nedeni ile kimseyi yormayı düşünmüyorum. Bakalım...Zaten artık çarşıları da iple çekmez oldum. Bitse de gitsek moduna girdik iyice.